marina en de vlinders

kom, dans nog eenmaal met mij, tegen jouw ongedachte lichaam heb ik niets meer om het lijf

gedachteloos, haast levenloos, geen idee ontspringt meer aan de bron

broos, getroffen door het schot dat emiliano velde, beet hij nog eenmaal op zijn woeste snor

deze muziek, heel anders dan het liedje laat jou en mij niet meer los